Który wierzyciel zostanie zaspokojony w pierwszej kolejności?

Kolejność zaspokajania wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym

Przyjmijmy następujący stan faktyczny. Przeciwko dłużnikowi toczy się wiele postępowań egzekucyjnych, m. in. o należności z tytułu niespłaconych pożyczek, grzywien, kar pieniężnych oraz należności alimentacyjnych. Czy w takim przypadku wierzyciele będą zaspokajania w równej części? Co zaś z należnościami w ramach danych egzekucji. Czy w pierwszej kolejności są zaspokajane koszty sądowe, odsetki czy należność główna?

Zasady kolejności zaspokajania należności w postępowaniu egzekucyjnym reguluje art. 1025 Kodeksu postępowania cywilnego. Podział ten odbywa się w oparciu o zasadę uprzywilejowania niektórych wierzytelności oraz zasadę równorzędności.

Co do zasady kolejność zaspokajania roszczeń wygląda następująco:

1. Koszty egzekucyjne z wyjątkiem kosztów zastępstwa prawnego przyznanych przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym.
2. Należności alimentacyjne wymagalne.
3. Należności alimentacyjne przyszłe – w wysokości stanowiącej równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres roku – na każdego wierzyciela prowadzącego egzekucję.
4. Należności za pracę za okres 3 miesięcy do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa albo śmierci, należności zasądzone na rzecz pokrzywdzonego lub osób wykonujących prawa pokrzywdzonego w postępowaniu karnym i koszty zwykłego pogrzebu dłużnika.
5. Należności zabezpieczone hipoteką morską lub przywilejem na statku morskim;
6. Należności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i zastawem skarbowym albo korzystające z ustawowego pierwszeństwa oraz prawa, które ciążyły na nieruchomości przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów wniosku o dokonanie takiego wpisu.
7. Należności za pracę niezaspokojone w kolejności trzeciej.
8. Należności, do których stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, o ile nie zostały zaspokojone w kolejności piątej.
9. Należności wierzycieli, którzy prowadzili egzekucję.
10. Inne należności.

Czy natomiast wierzyciel jest uprawniony do złożenia skargi, w sytuacji gdy nie zgadza się z dokonanym planem podziału wyegzekwowanych należności. Otóż wobec sporządzonego przez komornika sądowego planu podziału przysługują zarzuty, które wnosi się do organu egzekucyjnego, który był jego twórcą. Termin na wniesienie zarzutów wynosi 2 tygodnie i liczony jest od dnia doręczenia.